Dün, bugün, yarın, yaşadığımız yüzyıl ve belki hepsi sadece bir gün… hep yeniye koştuğumuz, aradığımız bir gün.

            Her şeyi sıkıştırıp bir güne, yeniye olan istekle bir an içinde yaşamak… hepsi içerisinde yeni bir yıla başlamak fakat yaşanmak istenmeyen ve geçmesi beklenen yeni bir yıl 2020.

            Yapılacak ve yapılmak istenecek her yeni şey için yeni bir kapı açan bir yıl, her ne kadar bir dünya yenilik olsa da, gelse de, yerleşse de, artık istenmeyen bir yenilik…

            Geçmesi beklenen, unutulması için gün saydıran yeni yılın getirdiği… belki bir zorunluluk, belki bir kısıtlamayla gelen, belki bir korku, belki bir öfkeyle, belki bir uzaklaşmayla büyüyen, koşan bir yıl.

            Ve 25 yaşım, kayıp sayabileceğim… Sevdiklerimden uzak, korku ve endişe dolu. Yeni bir yıl, beraberinde büyük sorumlulukları, topluma, aileme, bana, bize, dünyaya, vicdan, merhamet, korku, ölüm, acı ve feragat duygularını derinden yaşatan bir yıl. Ve artık tüm dünya için umut; tıpkı gelmesi beklenilen bir şeyin diğer tüm şeylere baskın olması gibi, yeni bir yeniyi beklemek..