Uzun Pandemi Günlerinde Karışık Notlar
Düşüncelerin aktarılmasından daha çok hayatın gösterebilmesi daha tercih edilesi bir durumdur.
Sürekli bir anlam ararsanız gerçekleşmekte olan her şeyi ıskalarsınız.
Kişi kendisini başkalarına kanıtlamaya çalışır, gerek yok buna. Siz kendinizden eminseniz yalnız kalmaktan korkmayın. Sanatçılar yalnız kalmayı, kendi başına yaşamayı öğrenmeliler.
Vitrine çıkmış fenomenlerin gürültüsüne kapılmış olan gösteri toplumunun bir ferdi olmak çok can acıtıcıdır. Oluşan kültürel çöl vasatlığında size kalan öteki olmaya dayanmaktır.
Nostalji dost edinememenin, (insanlarla) bir iletişim kuramamanın acısıdır. Dünyanın sefaleti karşısında mutlu olamazsınız, sefaleti üzerinize alırsınız ama modern yaşamla aranıza mesafe girer. Buradaki sorun merhametten kaynaklanır. Merhamet duygusunun canlı örneği olmayı başaramaz ve acı çekersiniz.
Doğru ya da yanlışın iyi veya kötünün belirlenmesinde daha üst düzeyde bir başka dile ihtiyaç vardır. Yani söylenemez olanın gösterilebilir olan bir dile.
Sanat elbette entelektüel bir alt yapıyı gerektirir ama en çok duyguya ve yüreğe hitap etmelidir. Zamana şekil verilebilir veya ‘’zaman’’ yontulabilir.
Sanat tevazu gösterdiğiniz için yaptığınız bir şeydir. İçinizde bir yerlerde usulca sanata tutunursunuz. Göze sokmaya, çığırtkanlık yapmaya zorlanmak can acıtıcıdır. Sustuklarınızdan yontup sanat yaptığınızı, işinizin iyi ya da kötü olmasından bağımsız çokluk gören olmaz. Kendin kaldığın için görünür olmamakla cezalandırılırsın.
Resimleri kaç kişi gördüyse o kadar sayıdadır.
Renkler gündelik hayatta pek fark edilmezler, renkler sanat için fazla güzel.
Sanatçı gündelik yaşamda hızla tüketilen imgeleri işaretleyen, her türlü bağlamdan soyutlayarak çekip aldığı tekil imgelerin ardındaki öyküleri, belleğe kazınmış suretin endişesinin kaynağını merak ettirendir.

Mustafa Karyağdı, Aralık 2020