YENİ ne güzel bir kelime… YENİ, başlangıç, heyecan, mutluluk… Peki, Yeni Ben? Yeni Dünya?

Tüm dünya bu sene yeni birçok şeyle tanıştı. Yeni Dünya, Yeni normalleşme, Yeni bir virüs Covid. Bu yeniler içinde biz neler deneyimledik? Irk, din, cinsiyet ayırmadan herkes üstüne düşen deneyimi yaşadı; kendiyle hesaplaşması, dünyayla hesaplaşması. Belki de her zaman sormamız gereken sorularımız var: Ben kimim? Ne yapmalıyım? Ne istiyorum? Bu sene içerisinde bu soruları ne kadar sorar oldum kendime (bilir misiniz) ? Bu süreçte daha da öne çıktılar. Şimdilerde dünyada göremediğimiz virüs, benim kendimle hesaplaşmamı sağladı. Ben, Biz nasıl bir zamana tanıklık ediyoruz? Ben içinde sanatçı kimliği, anne, eğitimci ve en önemlisi dünya üzerinde yaşayan bir birey olarak bu süreci, her şeyi çözümlemeye çalışıyorum. Gün içerisinde hepsi olmak çok yorucu. Özellikle de kendini koruma altında hissettiğin bir mekân olan evin; artık yaşam alanın, özelin, iş yerin, ofisin, atölyen, dersliğin, sınıfın, çocuğun, okulun oldu. Birçok yaşam biçiminin yer değiştirdiği ya da eş zamanlı bir durumun oluştuğu bir gerçeklikten söz ediyorum. Yani yeni bir durum, yeni bir benin içinde şekillendiği bir hayat olgusu…

Sanatçının yapıt yaratımı, sanal dünyada Yeni Dünya bakışını belki de en ilkel yaratımdan biri olan mektupla değerlendirmek. Bir yönüyle çözümleme arayışını ortak aramak söz konusudur. Biz sanatçıların mesajları Yeni Dünya’yı görme ve algılama biçimlerindeki farklılıkları, dünya üzerinde yaşayan birey olarak bakış açılarının mesaja dönüşmüş hali olarak değerlendirebiliriz. Dünya’da tüm bu olanlara, bu zamana (çağa) tanıklık eden bizler, sanatçılar olarak eserlerimiz ile mesaj vermekteyiz. Salgın sürecini anlatan ustaları nasıl anlar oldum şimdilerde. O salgın zamanlarının etkisini yansıtanları; Pieter Brueghel, Paulus Furst, Edvard Munch, Arnold Böcklin, Egon Schiele gibi… Salgın ve salgınların insanlar üzerindeki etkilerini nasıl da güçlü ve sarsıcı anlatmışlar. Ancak çağ değişti artık. YENİ Dünya, YENİ Ben, YENİ Biz sorgulaması içinde farklı açılımlar ve deneyimler.

Sanatçılar olarak eski normallerin yerine YENİ normalleşmeyi sorgulamaktayız. Sergiler, söyleşiler, müze gezileri, hepsi online taşındı. Daha geniş kitlelere ulaştı. Çok uzaklar yakın olmaya başladı. Louvre artık bir tık kadar yakın. MoMA hemen burada, evlerimizin içinde. Sanatın etkisi, sanatçının ifadesi, cam ekranlarda izlenmekte, kendini izletmekte, sözünü söylemekte olduğu bir YENİ dönemi yaşıyoruz.

Biz dünya üzerinde yaşayan insanlar, sanatçılar olarak YENİ DÜNYA’ya mesajımız var:

MERHABA!!!

Yeni Dünyaya MERHABA!

Yeni Nesiller için MERHABA!

Çocuklarımız için MERHABA!

Çocuğum için MERHABA!

Ben Esma idil, Anneme ve Babama merhaba, Büyüklerime Merhaba, Geleceğime Merhaba,

Hayallerime Merhaba…