PUTKEM

Eski ve Yeni, hep değiştiği gibi. Eski gider yeni gelir, yenisi daha iyidir, daha güzeldir. Ama Yeninin uyandırdığı güzel duygular bugün biraz değişim göstermekte. Başına yeni konulan herhangi bir şey artık karamsarlık gibi de algılanmakta. Algı ve temsil içinde çelişkili bir durum. Yeni Normal, Yeni Kurallar, Yeni Corona Virüs, Yeni Dünya, Yeni Hayat…

Hayal kuruyoruz, her şey eski haline dönecek diye, Yeninin üstündeki o muhteşem pırıl pırıl parlayan altından elbise yok artık. Gelecekten eskiyi istiyoruz…

Modernden, Postmoderne gibi… İnsanlar yeni şeyler isterken, yeni olanın içinde eskiyi ister oldu. İnsanların birbirinden uzak durması isteniyor. Kalabalıklaşma kötü, yalnızlaşma iyi, uzaklık iyi… Yakınlaşmak istersen bir yanılsama alanı sunuluyor, gerçeğin yanılsaması.

Yine gerçeğe ulaşmaya çalışıyoruz…

Gelecek emrimizde değil artık, Biz Gideceğiz…

Kaçarak, koşarak gidiyoruz… Ne kadar eskiye doğru gitmek istesek de yeniye doğru! Tıpkı yazıları tersten okumak gibi…

Bir ayda geçecek, bir yıl da geçecek, geçecek… ve Biz geleceğe gideceğiz…

Yine Yeni gelsin…

Kafamız karışık, gelsin de, Niye ve Neyi versin?