GÜNE DAİR

Asansörde kalmak gibi yaşadıklarımız. Umudumuz birilerinin bir şey yapacağına dair. Bugün Biliyoruz ki insanın ürettiği bilim ve teknoloji bu virüs salgınınınüstesinden gelecek eski normalimize geri döneceğiz. Her ne kadar alışkanlıklarımızı değiştirdiysek çok çabuközlenir oldu eski yaşantılarımız. Hatta bazen hiçbir şeyin yerini tutmadığını düşünerek ve bütün riskleri alarak sarıldığımız bile oluyor birbirimize. İnsana ilahi bir öğreti gibi de düşünebilirsiniz yaşadıklarımızı. Kıssadan hisse bir ders gibi, insana yaratılan her şeye saygıyı sevgiyi merhameti aşılamadı mı sizce. Şaman öğretisine göre “Doğada hiçbir şey kendisi için yaşamaz.
Nehirler kendi suyunu içemez.
Ağaçlar kendi meyvelerini yiyemez.
Güneş kendisi için ısıtmaz.
Ay kendisi için parlamaz.
Çiçekler kendileri için kokmaz.
Toprak kendisi için doğurmaz.
Rüzgar kendisi için esmez.
Bulutlar kendi yağmurlarından ıslanmaz.
“Doğanın anayasasında ilk madde şudur:
Her şey birbiri için yaşar.
Birbiri için yaşamak, doğanın kanunudur. Belki de biz doğanın bir parçası olduğumuzu unuttuk. Belki de virüs önce kalbimize yerleşti de haberimiz olmadı. Umudumuz var yarın için. Elbette ki insan kurtaracak bedenini ve ruhunu kötülüklerden. Bilim bedene sanat ruha tesir edecek göreceksiniz. İnsanoğlu her şeye kadir. Birbirimizi hatırlamanın zamanı geldi sadece. Doğa anayasasında olduğu gibi; hepimiz birimiz, birimiz hepimiz için.

ORHAN TAŞKESEN